Ислом Нури
Жума насихатлари
|
||
|
|
Давомига ўтиш►►► |
|
Ислом Нури
Жума насихатлари
(Давоми)
Мангу мўъжиза
У Қуръони Каримдир. Аллоҳ таъоло ўқиш-ёзишни билмайдиган, ўтган умматлар тарихидан мутлақо хабарсиз уммий (яъни саводсиз, хат танимайдиган) пайғамбарга Ўз каломини нозил этди. Бутун оламлар Парвардигори ушбу улуғ мўъжиза ила Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламни қувватлади. Фасоҳату балоғатда мумтоз саналмиш миллат Қуръоннинг мислини келтиришдан ожиз қолди. Улар Қуръон билан мусобақалаша олмадилар! (Мусобақалаша олмасдилар ҳам!) Қуръон ўзининг гўзал тартиботи, бетакрор услуби ва бағоят ажойиб баёни билан барчани лол қолдирди. Ҳолбуки, у бир дафъада эмас, йигирма уч йил давомида бўлиб-бўлиб нозил қилинганди. Аллоҳ таъоло каломида ўтган умматлар ҳақида ҳам хабарлар берилган. Мушриклар эса мазкур хабарларни батафсил билиш нари турсин, ҳатто уларни чиройли баён этишдан-да ожиз эдилар. Соғлом қалб ва мусаффо табиат эгаси бўлган ҳар бир киши Қуръон қиссаларини ўқиган заҳоти баайни ўша воқеъаларни кўз билан кўргандек бўлади. Аллоҳ субҳанаҳу ва таъоло Қуръонни инкор этувчи, Пайғамбарни ёлғончига чиқарувчи кишиларга қарата шундай деди:
«Балки улар (Муҳаммад Қуръонни): «Ўзи ичидан тўқиб олган» дерлар?! - Йўқ, улар иймон келтирмаслар! У ҳолда агар ростгўй бўлсалар, ўзлари ҳам ўша (Қуръон)га ўхшаш бирор сўз-китоб келтирсинлар-чи?!». (Ват-Тур: 33,34)
Ушбу чақириқ мана неча асрлардан буён иблис қиёфали инсонларни мусобақага даъват этиб келмокда: агар ростгўй бўлсангизлар Қуръоннинг мислини келтириб кўринглар-чи! Мушриклар Қуръоннинг мислини келтиришдан батамом ожиз эдилар. Энди улар ўнта сура ўхшашини келтиришга чақирилди.
«Ёки «Уни (яъни Қуръонни Муҳаммад) тўқиб чиқарган», дейдиларми? Айтинг: «У ҳолда агар ростгўй бўлсангизлар, Аллоҳдан ўзга кучингиз етган барча бутларни (ёрдамга) чорлаб, шунга ўхшаш ўнтагина «тўқилган» сура келтирингиз!». Бас, агар улар (яъни сизлар сиғинадиган бутлар) сизларга жавоб қилмасалар, у ҳолда билингизки, албатта (бу Қуръон) Аллоҳнинг илми азалийси билан нозил қилингандир ва Ундан ўзга бирон илоҳ йўқдир! Энди мусулмон бўларсизлар?!». (Ҳуд: 13,14)
Ожиз бандалар Қуръоннинг ўн сурасига баробар назирини қаердан ҳам келтира олсинлар?! Энди Аллоҳ таъоло чорлов шартини яна-да осонлаштирди:
«Агар Биз бандамизга туширган нарсадан (яъни Қуръондан) шак-шубҳада бўлсангиз, бу ҳолда шунга ўхшаган биргина сура келтиринг ва Аллоҳдан ўзга гувоҳларингизни чақиринг-агар ростгўй бўлсангиз». (Бақара: 23)
Табиийки, осий кимсалар бир суранинг мислини ҳам келтира олмайдилар. Ниҳоят бандаларига Раҳмли ва Меҳрибон бўлган Зот Қуръоннинг ҳатто биргина сурасининг ҳам мислини келтириш ожиз қўллар имкониятидан ташқаридаги нарса эканлигини, модомики, шундай экан, улар ўз жонларини аламли дўзах азобидан қутқариб олиш ҳаракатига тушмоқликлари лозимлигини баён этди.
«Энди агар бундай қилолмасангиз, — ҳаргиз қилолмайсиз ҳам, — у ҳолда, одамлар ва тошлар ёқилғи бўладиган, кофирлар учун тайёрлаб қўйилган дўзаҳдан қўрқинг!». (Бақара: 24)
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламга ана шундай мангу мўъжиза берилганди.
«Ўтган ҳар бир пайғамбарга ҳудди шунинг мислида оят-аломат берилган. Менга берилган оят-мўъжиза Аллоҳ таъоло тарафидан юборилган ваҳй бўлди. Умид қиламан-ки, Қиёмат кунида энг кўп уммати бор пайғамбар ўзим бўламан». (Имом Аҳмад ривояти)
Яҳудий чўпон бўрининг гапирганини кўриб таажжубга тушган ва айни шу воқеа сабаб иймон келтирган эди. Аслида, соғлом табиатли киши учун борлиқда бундан-да ғаройиброқ таажжубланарли ҳақиқат мавжуд. Эътибор қилинг, бирон устоз қўлида таълим олмаган, мутлақо ҳат-саводи бўлмаган оддий бир одам ўтган умматлар, уларнинг қай тарзда ҳалокатга юз тутгани ва ниҳоят келажакда содир этиладиган воқеа-ҳодисалар ҳақида хабар бера бошласа?!
«(Эй Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва саллам), булар Биз сизга ваҳий қилаётган ғайблардандир. Илгари буларни на сиз ва на қавмингиз билар эдингиз. Бас, (кофирлар етказаётган озор-азиятларга...) сабр қилинг, албатта, оқибат-натижа Аллоҳдан тақво килувчи кишиларникидир!». (Ҳуд: 49)
«(Эй Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва саллам), ғайб хабарларидан бўлган бу хабарни сизга Биз ваҳий қилмоқдамиз. Ҳолбуки, сиз улардан қайсилари Маръямга кафил бўлишини билишлик учун қаламларини (қуръа қилиб) ташлаганларида уларнинг олдида эмасдингиз ва талашиб-тортишганларида ҳам уларнинг олдида эмасдингиз». (Оли Имрон: 44)
«Биз (Мусога) нидо қилган пайтда сиз Турнинг ёнида бўлган эмасдингиз. Лекин, (сиз) Парвардигорингиз томонидан раҳмат бўлиб сиздан илгари бирон огоҳлантирувчи келмаган бир қавмни огоҳлантириш учун (пайгамбар қилиндингиз). Шояд улар эслатма-ибрат олсалар». (Қасас: 56)
Бугун Ислом диёрида оммавий ахборот воситаларининг барчаси бемаъни-фаҳш фильмлар, даҳрий қаҳрамонлар умуман динимиз зарарига хизмат қиладиган турли-туман воситаларга нима учундир жуда қаттиқ эътибор бермоқда?! Албатта, бу ҳолат мўминнинг қалбига маҳзунлик ва озор-азиятдан ўзга «қувонч» бағишламаслиги аниқ. Нега улар Қуръон таълимоти, рисолат ҳидояти ҳамда салафи солиҳлар сийратига мурожаат қилмайдилар?!
«Одамлар орасида шундай кимсалар ҳам борки, улар билимсизлик билан (ўзгаларни) Аллоҳнинг йўлидан оздириш учун ва у (йўлни) масхара қилиш учун беҳуда сўз(лар)ни сотиб олур. Ана ўшалар учун хор қилгувчи азоб бордир. Қачон унга Бизнинг оятларимиз тиловат қилинса, гўё уларни эшитмагандек, гўё қулоқларида оғирлик-карлик бордек кибру ҳаво билан юз ўгириб кетур. Бас, унга аламли азоб ҳақида «хушхабар» бериб қўйинг». (Луқмон: 6,7)
Қуръон тарбиясини олган илоҳий китобда ҳикоя қилинган қиссаларни ўқиб-ўрганган ва улардан тегишли хулосалар чиқариб олган ўтган умматларни нима ҳалокатга, нима саодатга олиб борган, хуллас ҳар нарсадан ибрат-эслатма олиб аждодлар билан айни пайтдаги бузуқ кинофилмлар-у фисқу фужурга тўла саҳифалар таъсирида улғайган бугунги авлод ўртасида нақадар катта фарқ бор! Ана шундай «ширин оғу» оғушидаги асл фарзандларини асри саодатдаги солиҳ инсонлар билан қиёслаб бўладими?!
Аллоҳ ҳузурида мақбул дин ёлғиз исломдир
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламга иймон келтирмасдан туриб ҳеч ким мўмин бўла олмайди. Чунки, Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва саллам Набийлар хотами ва бутун оламлар раҳматидир. Ҳатто, яҳудий ҳамда насронийларнинг пайғамбарларга бўлган иймонлари Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва саллам рисолатларини тан олмасларидан туриб саҳиҳ-тўғри дейилмайди:
«Эсланг, Исо бинни Марям: «Эй бани Исроил, албатта мен Аллоҳнинг сизларга (юборган) пайғамбаридирман. (Мен) ўзимдан олдинги Тавротни тасдиқлагувчи ва ўзимдан кейин келадиган Аҳмад исмли бир пайғамбар ҳақида хушхабар бергувчи бўлган ҳолда (юборилдим)», деган эди». (Соф: 6)
«Кимда ким Исломдан ўзга дин истаса, бас, (унинг «дини» Аллоҳ ҳузурида) ҳаргиз қабул қилинмайди ва у охиратда зиён қилгувчилардандир». (Оли Имрон: 95)
«Албатта, Аллоҳ наздида мақбул бўладиган дин фақат Ислом динидир. Аҳли китоблар (яҳудий ва насронийлар) уларга (ислом ва Муҳаммаднинг ҳақ пайғамбарлиги ҳақида) ҳужжат келганидан кейин фақат ўзаро хасад-адоват қилганлари сабаблигина талашиб-тортишдилар. Ким Аллоҳнинг оятларини инкор қилса, албатта Аллоҳ тез ҳисоб-китоб қилгувчи зотдир!». (Оли Имрон: 19)
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам дедилар:
- Муҳаммаднинг жони қўлида бўлган зотга қасамки, мен ҳақимда эшитиб сўнг рисолатимга иймон келтирмасдан ҳаётдан ўтиб кетган кимса у мана шу уммат (пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва саллам тилларида Уммат сўзи икки маънони англатади: Уммати даъва ва уммати ижоба. Биринчисига Ер юзидаги барча инсонлар киради, иккинчисига фақат мусулмонлар киради. Ҳадисдаги умматдан биринчи маъно ирода қилинган) кишиси бўлса, у яҳудийми, насронийми (бундан қатъий назар) дўзах асҳобларидан бўлади». (Имом Аҳмад ривояти)
Яҳудий ва насронийлардан иборат аҳли китобларни Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва саллам рисолатига эргашишга буюрувчи ҳужжатлар нафақат Қуръону ҳадисда, балки ўзларининг китобларида ҳам талайгина. Ўзларини ҳақиқий мусулмон сановчи баъзи бир кимсаларнинг барча динлар ўртасини бирлаштириш, бир-бирига яқинлаштириш ҳаракатига тушганлигини қандай изоҳлаш мумкин?!
Ҳақ дин биттами ёки бир нечта?!
Эҳтимол улар ўзларича Аллоҳ китоби ва Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам суннатларига тузатиш киритмоқчидирлар?!
Ёҳуд бу алаҳсирашга ўхшаган бир нарсами?!
«Аҳли китобдан бир тоифаси сизларни (динингиздан) адаштирмоқни хоҳлайди. Лекин, улар ўзлари сезмаган ҳолларида фақат ўзларинигина адаштирадилар, холос». (Оли Имрон: 69)
Бу нубувватдир!
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам Абу Суфённи амакилари Аббос билан бирга водий этагига турғизиб қўйдилар-да, ислом лашкарини саф-саф қилиб улар олдидан ўтказдилар. Ҳар бир қабила алоҳида саф бўлиб ўтарди. Абу Суфён ёнидан ўтаётган сафлар ҳақида Аббос розияллоҳу анҳудан сўраб турди. Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг амакилари унга қабилаларни ном баном айтарди. Ниҳоят, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам муҳожир ва ансорлардан иборат ўзларининг сара асҳоблари билан кириб келдилар.
- Субҳаналлоҳ!- дея ажабланди Абу Суфён -Эй Аббос! Булар кимлар?
- Бу пайғамбар алайҳис-салом бўладилар. У зот муҳожир ва ансорлар билан бирга ўтаяптилар.
- Ҳеч ким буларга бас кела олмайди. Эй Абу Фазл (абу Фазл Аббос розияллоҳу анҳунинг куняси), Аллоҳга қасамки, дарҳақиқат, биродаринг ўғлининг мулки (салтанати) қудратли бўлибди.
- Эй Абу Суфён!- деди унга Аббос розияллоҳу анҳу - Бу нубувватдир!
- Ҳа! - дея Аббосни тасдиқлади Абу Суфён.
Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг баён этиш услублари
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг фитратига мувофиқ келувчи покиза ва улуғвор ислом дини билан юборилдилар. Аллоҳ таъоло томонидан берилган фитрат яъни табиат ҳеч қачон ўзгармайди.
Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва саллам асҳобларига меҳрибон, кечиримли ва гўзал ахлоқ эгаси бўлганлар. Ҳеч кимга жабр-зулм қилмаганлар. Зеро, кечиримлилик ва меҳр-шафқат каби гўзал хулқлар соғлом ақл ҳамда тоза табиат тақозосидир.
«(Эй Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва саллам), Аллоҳ томонидан бўлган бир марҳамат сабабли уларга (саҳобаларингизга) юмшоқ сўзли бўлдингиз. Агар қўпол, қаттиқ дилли бўлганингизда эди, албатта атрофингиздан тарқалиб кетган бўлар эдилар. Бас, уларни афв этинг, улар учун Аллоҳдан мағфират сўранг ва ишларингизда уларга маслаҳат солинг. Энди (маслаҳат қилгач, бирон ишни) қасд қилсангиз, Аллоҳга суянинг-таваккул қилинг. Албатта, Аллоҳ ўзига суяниб (иш қилгувчиларни) севади». (Оли Имрон: 159)
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам кимгадир бирон нарсани тушунтирмоқчи бўлсалар, бақириб-чақирмасдан, қўрқув-қаҳр исканжасига солмасдан соғлом ақлга мувофиқ келадиган тарзда аниқ баён ва ҳужжатлар ёрдамида хитоб қилар эдилар. Сўзимиз қуруқ бўлмаслиги учун қуйидаги бир нечта мисолларни эътиборингизга ҳавола этамиз.
1. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан: «Бани Фазоралик бир киши Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳузурларига келиб:
- Ё Расулуллоҳ! Хотиним қоп-қора бола туғди! - деди. У боланинг ўзидан бўлганлигига шубҳа билан қараётганини билдираётган эди.
- Туянг борми? - сўрадилар Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва саллам.
- Бор!
- Ранги қанақа?!
- Қизил.
- Унда ҳол-ҳол нуқталар ҳам борми?
- Ҳа, бор!
- Ўша нуқтачалар қаердан келган деб ўйлайсан?
- Эҳтимол, қондан ўтгандир! (Яъни аждодларида шу сифат бўлгандир...).
- Болангнинг қоралиги ҳам, эҳтимол, қондан ўтгандир!». (Имом Аҳмад ривояти)
2. Абу Умома розияллоҳу анҳудан: «Бир ёш йигит Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳузурларига келиб деди:
- Ё Расулуллоҳ! Менга зино қилишга руҳсат беринг!
Атрофдагилар бу гапни эшитиб ҳалиги йигитни урушишга тушиб кетишди.
Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва саллам унга яқинроқ келишни буюрдилар. Йигит Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам ёнларига келиб ўтирди.
- Сен онангга нисбатан шу ишни қилинишини яхши кўрасанми?- деб сўрадилар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам.
- Аллоҳ фидойингиз этсин, йўқ, асло!- жавоб берди йигит.
- Бошқалар ҳам ўз оналарига буни раво кўрмайдилар! Қизингга нисбатан шу ишнинг қилинишини хоҳлармидинг?
- Аллоҳ фидойингиз этсин, йўқ, асло!
- Бошқалар ҳам буни ўз қизларига раво кўрмайдилар. Синглингга нисбатан шу ишнинг қилинишини хоҳлар-мидинг?
- Аллоҳ фидойингиз қилсин ё Расулуллоҳ! Асло хоҳламасдим.
- Бошқалар ҳам ўз опа-сингилларига раво кўрмайдилар.
Аммангга нисбатан шу ишнинг қилинишини хоҳлайсанми?
- Аллоҳ фидойингиз қилсин ё Расулуллоҳ! Асло хоҳламайман.
- Бошқалар ҳам ўз аммаларига раво кўрмайдилар.
Холангга нисбатан шу ишнинг қилинишини хоҳлар-мидинг?
- Аллоҳ фидойингиз қилсин ё Расулуллоҳ! Асло хоҳламасдим.
- Бошқалар ҳам ўз холаларига раво кўрмайдилар.
Сўнг Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам қўлларини йигитнинг устига қўйиб унга дуо қилдилар:
- Парвардигоро, унинг гуноҳини кечир, қалбини мусаффо эт, уни зинодан ўзинг сақла!
Шундан кейин ҳалиги йигит ҳеч нарсага қайрилиб қарамайдиган бўлди». (Имом Аҳмад ривояти)
3. Макка фатҳи арафасида Аббос розияллоҳу анҳу Абу Суфёнга омонлик бериб Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳузурларига бошлаб келади. Пайғамбаримиз билан бўлган суҳбатда Қурайш оқсоқоли бир неча бор Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг ҳалим (яъни юмшоқ феъл) ва карим инсон эканликларини лафзан эътироф этади.
Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳалим, раҳмдил ҳамда ҳаким зот бўлганликларига беҳисоб далиллар келтириш мумкин.
Қани эди, бугунги «Тараққиёт ҳомийлари» ҳеч бўлмаса Абу Суфён даражасига чиқсалар. — Эслатиб ўтамиз, ўшанда ҳали Абу Суфён исломни қабул қилгани йўқ эди. — Ўзлари билан ҳам, халққа нисбатан ҳам ростгўй мақомида турсалар! Ахир бутун нажот-саодат ростгўйликда эмасми?!
Сиз Абу Суфёнинг исломни қабул қилмаган ҳолатида айтган сўзларига бир эътибор беринг:
- Агар Аллоҳдан ўзга яна биронта илоҳ бўлганида, ҳозиргача бизни бирор нарса (ташвиши)дан халос этган бўларди!
Ғайридин шоҳ Ҳирақл Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳақларида сўраб-суриштирганидан сўнг нима деганини биласизми?!
«Агар ҳозир айтганларинг рост бўлса, у (яъни Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва саллам) икки оёғим турган мана шу ерни ҳам қўлга киритади!»
Миллатчилик, демократия каби турли оқим ва ҳаракатлар «фидоийлари» бир нарсани унутмасинлар! Агар ҳаётда ислом шариатидан ўзга инсонлар учун фойдали асос-йўл мавжуд бўлганида, сизлар миллатчилик ғояларини олға сураётган пайтда бирон ёрдами теккан бўларди. Бироқ, ўзларингиз ҳам яхши биладиган ва айни пайтда кўзларингизни чирт юмиб инкор қиладиган ҳаётий ҳақиқат шуки, ислом диёрларида исломий шариатдан ўзга биронта «қонун мажмуаси» узоқ умр кўрмайди.
Ёлғиз Исломгина инсонларни нурли-хайрли йўлга бошлайди. Ислом, бу одамларни даҳшат ичида ушлаб туриш ёҳуд экстремизм дегани эмас. Умуман, ислом даъватчилари ҳеч қачон бундай ғайри исломий маъноларни кўтариб юрмаганлар. Наҳот, Аллоҳ таъоло китобини маҳкам ушлаш, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам суннатларига амал қилиш экстремизм деб аталса?! Ислом бу ўз номи ўзи билан тинчлик, осойишталик динидир.
Сиз Аллоҳ томон бир қарич юрсангиз, Парвардигорингиз сиз томон бир қадам юради. Агар сиз Аллоҳ таъоло томон юра бошласангиз, У Зот сиз томон югуради.
Аллоҳ таъолога чин дилдан тавба-тазарру қилайлик! Зеро У тавбаларни қабул этувчи, раҳмли ва меҳрибон Зотдир! Аллоҳ таъоло тавсифлаган қуйидаги кимсаларга ўхшаб қолмайлик:
«Агар биз уларга осмондан бир дарвоза очиб қўйсаг-у, ундан (осмонга) кўтарила бошласалар ҳам, албатта улар: «Шак-шубҳасиз, бизларнинг кўзларимиз боғланиб қолди, балки бизлар сеҳрланиб қолган кишилардирмиз», деган бўлур эдилар». (Ҳижр: 14,15)
Муҳтож-мискиннинг илтижоларини Аллоҳдан ўзга яна ким эшитади?!
«(Эй Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва саллам, мушрикларга) айтинг: «Агар дуо-илтижо қилмас экансизлар, Парвардигорим сизга парво қилмас. Бас, сизлар (У Зот юборган пайғамбарни) ёлғончи қилдингиз. Энди албатта (азоб-уқубат) сизларга лозим бўлур». (Фурқон: 77)
«Иймон келтирмайдиган кимсаларга айтинг: «Ўзларингиз билган амалларингизни қилаверингиз, биз ҳам ўз амалимизни қилувчимиз. Ҳамда (қилаётган ишларингиз оқибатини) кутаверингиз, биз ҳам кутувчилармиз». (Ҳуд: 122)
Бутун оламлар Парвардигори - Аллоҳга ҳамдлар бўлсин!
Давомига ўтиш►►►
