Ислом Нури

 

Жума насихатлари 

 

(Давоми) (Жаханнамдан огох бўл)

Абу Зар разияллоху анху деди: «Расулуллох соллаллоху алайхи ва саллам дедилар: "Мен сизлар кўрмаган нарсаларни кўраман ва сизлар эшитмаган нарсаларни эшитаман. Само ингради, у  инграшга хаклидир. Чунки, самонинг хар тўрт энлик ерида бир фаришта пешонасини кўйиб, Аллох учун сажда килади. Аллох номига онт ичиб айтаманки, агар мен билган нарсаларни билсангиз эди, озрок кулар ва кўпрок йиглар эдингиз ва кўрпалар устида аёллар билан лаззатланмас, кўчаларга чикиб олиб, Аллох таъолога тазаррулар килган бўлар эдингиз″». (Имом Термизий ривояти хасан хадис)

Хой бечора банда, билингки, сиз тез кунда Аллохнинг хузурида турасиз. Сиз билан унинг ўртасида таржимон бўлмас. Аллох сизни хисоб китоб килиб, сиздан саволлар сўрар. У саволлар учун тўгри жавобларни тайёрлаб кўйинг!

Адий ибн Хотим разияллоху анху деди: «Расулуллох соллаллоху алайхи ва саллам дедилар: ″Сизларнинг хар бирингизга Аллох таъоло гапиради, ўртада таржимон бўлмайди. Сизлардан бирингиз ўнг томонига карайди ва ўзининг килган ишларинигина кўради, чап томонига карайди ва ўзининг килган ишларинигина кўради. Олдига карайди ва каршисида жаханнамдан бошка нарсани кўрмайди. Бас, яримта хурмони садака килиб бўлсада, жаханнамдан сакланинглар!». (Муттафакун алайх)

Азиз дўстим, салаф-солихнинг хаётларига карасангиз, яхши амаллари кўп бўлишига кирамай, Аллохдан кўпрок кўркканларини кўрасиз. Уларнинг ахволларини билиш учун Аллох таъолонинг ушбу оятларининг маъноларини мен билан бирга ўкинг: «Албатта Парвардигорларидан кўркиб хавфда тургувчи кишилар; Парвардигорларининг оятларига иймон келтирган кишилар; Парвардигорларига ширк келтирмайдиган кишилар; (Киёмат кунида хисоб-китоб учун) Парвардигорларига кайтгувчи эканликларидан диллари кўркиб турган холда (камбагал-бечораларга) садакалар берадиган кишилар. Ана ўшаларгина (барчадан) ўзгувчи бўлган холларида яхшиликлар килишга шошурлар». (Мўъминун: 57 – 61)

Имом Термизий ўзининг «ал-Жомеъ» китобида Оиша разияллоху анходан ривоят килади. Оиша онамиз дедилар: «Мен расулуллох соллаллоху алайхи ва салламдан ушбу оят хакида сўрадим ва: ″Улар маст килувчи ичимлик ичдиган ва ўгирлик киладиганларми?″ — дедим. Расулуллох соллаллоху алайхи ва саллам: ″Хой Сиддикнинг кизи, йўк. Улар рўза тутадиган, намоз ўкийдиган, садака берадиган ва (килган бу амаллари) кабул бўлмай колармикин, деб кўркадиан кишилардир. "Ана ўшаларгина (барчадан) ўзгувчи бўлган холларида яхшиликлар килишга шошурлар ″— дедилар».

* Аллох таъоло бахтиёр кишиларни ″яхшиликни (Аллох кабул килмай кўядими, деб) кўркиб киладилар″, бахтикаро кишиларни эса ″ёмонликларни хотиржамлик билан киладилар″, деб сифатлади.

Сахобалар разияллоху анхумнинг хаётлари хакида тафаккур килган киши, уларнинг ўта кўркув билан ишни пухта килишга харакат килганликларини кўради. Биз эса окибатни ўйламаслик, хаддан ошиш ва хотиржамлик ўртасини бирлаштирдик!!

* Абу Бакр Сиддик разияллоху анху: «Кани энди мен мўъминнинг баданидаги бир дона тук бўлсам» — деб орзу килган эдилар.

У киши хакида шундай ривоят хам бор: «У зот бир куни тилларини кўллари билан ушлаб: ″Мени мана шу нарса  балоларга мубтало килди″ — деганлар».

* Умар разияллоху анху «Ват-Тур» сурасини ўкиб: «Роббингизнинг азоби албатта вокеъ бўлур» оятига етиб келганларида, юраклари тўлиб йигладилар ва касал бўлиб колдилар. Сахобалар уни кўргани келганларида кўп йиглаганларидан у кишининг юзларида кора чизик – из бўлиб колганини кўрдилар.

* Усмон ибн Аффон разияллоху анху кабр устида келсалар йиглардилар, хатто соколлари хўл бўлиб кетарди. Ва: «Мен жаннат ва жаханнам ўртасида турган пайтимда, уларнинг кайси бирига киришга буюрилар эканман, билмайман. Уларнинг бирига буюрилишдан аввал кулга айлансам хам майли эди» — дердилар.

* Абуд-Дардоъ разияллоху анху дедилар: «Агар ўлимдан сўнг дуч келадиган нарсаларни билсангиз эди, иштаха билан таомланмас, кониб сув ичмас, салкин уйга кириб ўлтирмас, кўкракларингизга уриб кўчага чикиб кетар ва ўз нафсингиз учун йиглар эдингиз! Мен кесиладиган, кейин эса ёкиладиган дарахт бўлишимни орзу киламан (яъни охиратнинг дахшати, хисоб-китобидан кўркиб шундай дер эдилар)».

* Абдуллох ибн Аббос разияллоху анху кўп йиглагани сабабли кўзларидан тушган икки чизик бор эди.

* Абу Зар разияллоху анху: «Кошки эди, дарахт бўлиб колсам. Кошки, яралмасайдим» — дер эди.

У кишига байтул-молдан нафака бермокчи бўлганларида: «Бизнинг согадиган эчкимиз, минадиган эшагимиз, хизматкоримиз, ортикча або (кийим)имиз бор. Мен улар учун хисоб беришдан кўркаман» — дедилар.

* Тамим ад-Дорий «Жосия» сурасини ўкир экан: «Балки ёмонлик-гунохлар касб этган кимсалар Биз уларни хам иймон келтирган ва яхши амаллар килган зотлар каби килишимизни ва хаётлари хам, мамотлари хам (яъни, дунёлари хам, Охиратлари хам мўъминлар билан) баробар бўлишини ўйлагандирлар?! Накадар ёмон (нотўгри) хукм килурлар-а?!». (Жосия: 21) оятига етиб келганида, бу оятни такрор-такрор ўкиди ва тонг отгунига кадар йиглаб чикди.

* Абу Убайда ибнул-Жаррох разияллоху анху: «Мен кўчкор бўлишни, эгаларим сўйиб, шўрвамни ичишларини орзу килардим» — дедилар.

* Молик ибн Дийнор деди: «Робийъ ибн Хусайм разияллоху анхудан кизи: ″Нега одамлар кечалари ухлайди, сиз ухламайсиз?″ — деб сўраганида: «Чунки отангиз ўлимдан кўркади» — деб жавоб бердилар. У киши кечаларни ибодат билан бедор ўтказар эдилар».

Рабийъ ибн Хусайм разияллоху анху кунларнинг бирида Абдуллох ибн Масъуд разияллоху анху билан бирга темирчилар олдидан ўтдилар ва босконнинг дам уриши ва оловнинг ёнишини кўриб, хушдан кетдилар. Абдуллох ибн Масъуд разияллоху анху у кишининг бошида намоз вактига кадар колдилар. Хушларига келмаганларини кўрган Абдуллох ибн Масъуд разияллоху анху у кишини оркараларига кўтариб уйларига олиб кетдилар. Рабийъ бир кеча-кундуз бехуш ётдилар. Беш вакт намозни ўкий олмадилар. Абдуллох ибн Масъуд у зотнинг бошларида эканлар: «Аллох номига онт ичиб айтаманки, мана шу хакикий кўркувдир» — дедилар.

* Ривоят килинишича, Рабийъ разияллоху анху уйида кичик бир хандак казиди. Агар калбида бирон бир догни хис килса ўша хандакка тушиб, ўзини ўлгандек хис этар, килган ишларига афсус чекар ва хаётга яна бир марта кайтишни сўрар ва: «Роббим мени кайтаринглар! Шояд ташлаб келганим дунёда яхши ишларни килсам» — дер эди. Кейин ўзига ўзи жавоб бериб: «Хой Рабийъ, сен кайтдинг! Хой Рабийъ, сен кайтдинг!» — дер эди. Бу килганларининг таъсирида, узок вактлар унда ибодат, тиришкоклик, кайгу ва кўркув белгилари кўринар эди. 

Музаний рахимахуллохдан ривоят килинади. У деди: «Мен имом Шофеий рахимахуллохни вафот этишидан аввалги касаллик кунларида зиёрат килдим ва: ″Бугун кандай тонг оттирдингиз?″ — дедим. У: «Мен дунёдан кетган, дўстлардан ажралган, ўлим шаробини ичган, ёмон амалларига дуч келган ва Аллох хузурига келган холатимда тонг оттирдим. Билмайманки, менинг рухим каёкка кетди – жаннатга кетдими, мен уни табрикласам? Ёки жаханнамга кетдими, мен унга таъзия билдирсам?» — деди. Сўнгра йиглади ва ушбу байтларни ўкиди:

Юрагим сикилиб, калбим корайса,

Умидимни афвингга килдим мен нарвон

Гунохим на кадар буюк бўлсада

Афвинг гунохимдан буюк хар замон.

Гунохларни афв этдинг доимо

Кўрсатиб кўп эхсон ва кўплаб карам

Сенсиз, обид Шайтондан саклана олмас

Фитналарга тушганидек отамиз Одам!

* Умар ибн Абдулазиз разияллоху анху бомдод намозини ўкиганидан сўнг куръони Каримни кўлига олар, кўз ёшлари соколини ювар, азоб зикр килинган оятларга етиб келса, ўзини йигидан тўхтатолмай, куёш чиккунига кадар бошка оятга ўта олмас эди.

* Суфён рахимахуллох деди: «Умар ибн Абдулазиз разияллоху анху дўстлари сухбатлашса-да хомуш турар эди. Унга: ″Эй амирал мўъмуминийн, нега гапирмайсиз?″ — деб сўралди: ″Мен жаннат ахлларининг жаннатда бир-бирларини кандай зиёрат килишлари, жаханнам ахиллари жаханнамда кандай дод-фарёд килишлари хакида ўйлаётган эдим″ — деди ва йиглаб юборди».

Хой хар куни бир довонни ошиб ўтган, номалари барча амалларини ёзиб кўяётган, огохлантирувчиларнинг тинимсиз танбехларига эътибор бермаётган, насихатгўйнинг насихатига кулок солмаётган, хидоят нури балксада кўра олмаган ва хатто фикрлай олмаган банда, кандай яшасанг яша, хали олдингда дахшатга солувчи зилзила ва хисоб-китоб бор. Сен баданингни хохлаганингдек лаззатга тўйдир, барибир бир кун у куртларга ем бўлар!

Азиз дўстим, кунларингни бехуда зое этма! Чунки, улар сенинг сармоянгдир. Модомики ўз сармоянгга эга экансан, фойда олишга хам хакли бўласан. Охират матолари сенинг ушбу кунларингда арзондир. Арзонлик пайтида охират матоларини жамлаш учун тириш! Чунки, бу матолар киммат бўлган кун тезда келиб колиши мумкин. Арзончилик кунлари у матоларни кўпайтир!. Сен уни бугунгина топишинг мумкин:

Унутма, махшарда шафкатга мухтож

бўлиб, ялангочу хайрон коласан.

Жаханнам хайкирар гунохкорларга

Аллохни бахайбат холда кўрасан.

Номалар кўлингда, хайронсан ўкиб

Унда гунохларнинг барчалари бор

Аллох дер: «Хой менинг фаришталарим,

Осийни жаханнамга отинг, килиб хор».

Аллох таъолодан барчамизни охират учун тайёрланишга, афсус чекишга муваффак килиши, ўлимдан сўнг кайта хаёт дунёсига кайтишни умид килмайдиган кимсалардан бўлишимиз хамда ўзимиз ва барча мусулмонларга кабр синовларини енгил килишини сўраймиз.

Аллох пайгамбаримиз, унинг оиласи ва сахобаларига салавот ва саломлар йўлласин.

*   *   *

◄◄◄Бошига кайтиш

Давомига ўтиш►►►

   ЮкоригаÎ