Ислом Нури

 

Жума насихатлари 

 

Жаханнамдан огох бўл!

 

Тўпловчи: Холид Оли Фурайж
Таржимон:  Абу Мухаммад

 

Бисмиллахир рохманир рохийм

Барча оламлар роббиси бўлган Аллох таъолога хамд ва санолар, сохиби омонат пайгамбаримизга, унинг оиласи, асхобларига салавот ва саломлар бўлсин.

Аллохнинг бандалари, билингларки, сизлар ўласизлар ва ўлгандан сўнг кайта тирилиб, килган ишларингиз учун махшаргохга тўпланиб, ё жазо, ё  мукофот оласизлар. Сизларни дунё хаёти алдамасин! Чунки, бу дунё имтихонлар билан ўралган, фонийлик билан шухрат козонган, хиёнат билан сифатлангандир. Ундаги барча нарса завол топувчи ва дунё ахли ўртасида айлангувчидир.

Аллохнинг бандалари, билингларки, сизлардан аввал сизлардан кўра умрлари узун, шавкатлари буюк, диёрлари обод, тарихий асарлари кўхна бўлган авлодлар ўтган. Улар ўлганларидан сўнг моллари тургун, жасадлари чирик, диёрлари хароб бўлиб, асарларидан ном-нишон колмади.

Тошлардан курилган касрлари тупроклардан курилган фоний кабрларга алмаштирилди. Бир-бирларига накадар якин бўлмасинлар, уларнинг эгалари кўркувда, харобалар ичида, бир-бирлари билан на кўшничилик ва на улфатчилик алокаларини кила оладилар. Кандай алока килолсинлар?! Ахир улар чиридилар, тупрок остидалар. Тирик эдилар ўлдилар, келишган жасадлари бир тўп суякка айланди. Уларнинг ортидан ахбоблари фарёд чекдилар. Бирок, улар тупроклар остида колдилар. Хайхот, энди улар кандай кайтсинлар?! «″Шояд, колдирган дунёмда солих амалларни килсам″. Йўк, (у асло кайтарилмас) бу факат у айтаётган сўздир. Уларнинг олдиларида то кайта тирилтириладиган Кунларигача бир тўсик (яъни дунё ва охират ўртасини тўсиб турадиган барзах–кабир хаёти) бордир». (Мўъминун:100)

Фараз килингларки, сизлар хам чиридингиз, кабрларда танхо колдингиз. Ишлар тугаб кабрлар очилиб, калблардаги барча нарса келтирилиб, Буюк Подшох хузирига келтирилган ва килинган гунохлар учун калблар титраган, сизлардан пардалар кўтарилиб, барча сир ва айблар очилган кунда «Бу Кунда хар бир жон ўзи килган иш (амали) билан жазоланур». (Гофир: 17)

Аллох таъоло деди: «У (Аллох) ёмонлик(ширк ва гунох амал)ларни килиб ўтган кимсаларни килган амаллари билан жазолагай ва чиройли (тавхид эътикоди, савобли ишлар) амал килган зотларни гўзал (савоб-жаннат) билан мукофотлагай». (Нажм: 31)

"(Сўнг хар бир кишининг) китоби – номаи аъмоли (ўртага) кўйилур. Бас, гунохкорларнинг ундаги (битилган) нарсалардан дахшатга тушиб: ″Бизларга халокат бўлгай, бу кандок китобки, на кичик ва на катта (гунохни) колдирмай, барчасини хисоблаб-битиб кўйибди″, деганларини кўрурсиз. Улар килиб ўтган барча амалларини хозиру нозир холда топурлар. Парвардигорингиз хеч кимга зулм килмас». (Кахф: 49)

Азиз дўстим, у кунни эслаб, у хакда тафаккур килиб кўрдингизми? У кун «Ха-а-кко-(Ha-a-qqo)», «Томматул-Кубро», «Явмул-Залзала» дир ва у кунда одам ўзининг огаси, онаси, отаси, хотини ва фарзандларидан кочади. Хар бир одамнинг у кунда ўзи билан ўзи овора бўлади. «Бас, качон сур чалинганида, (яъни Киёмат койим бўлганида) ана у Кунда уларнинг ўрталарида хеч кандай насл-насаб колмас ва улар бир-бирлари билан савол-жавоб хам кила олмаслар. Энди кимнинг (яхшилик) мезонлари (ёмонлик-гунохларидан) огир келса, бас, ана ўшалар нажот топгувчидирлар. Кимнинг мезонлари енгил бўлса, (яъни ёмонликлари яхши амалларини босиб кетса) бас, ана ўшалар зиёнкордирлар. Улар жаханнамда мангу колгувчидирлар. Уларнинг юзларини ўт куйдириб, бадбашара бўлиб колгувчидирлар». (Мўъминун: 101–104)

«Парвардигорингиз (ахли-эгалари) золим бўлган шахарларни (азоб билан) ушлаганида, мана шундай ушлар. Унинг ушлаши – азоби аламли ва каттикдир. Албатта бу (киссаларда) Охират азобидан кўрккан кишилар учун оят-ибратлар бордир. У Кун барча одамлар тўпланадиган Кундир, хозир бўлинадиган Кундир. Биз уни факат санокли муддатгача таъхир килиб – кечиктириб турамиз, холос. У Кун келганида, бирон жон гапирмас, магар (Оллохнинг) изни билангина гапирур. Бас, у (Кунда хозир бўлган)лар орасида бахтсизи хам бўлур, бахтлиси хам. Сўнг бадбахт кимсалар дўзахда бўлиб, у жойда оху фарёд килурлар». (Худ: 102–106)

Сиз махшаргох ва бутун сизнинг каршингизга кўрсатма берадиган гувохлар турган кун хакида ўйлаб кўрдингизми? Киёмат кунида хасратларнинг бўлиши мукаррардир. Дунёда килинган зулм у кунда зулматларга айланиб ўз эгаларини коплаб оладир. Номалар барча нарсани, хатто, имо-ишораларни хам колдирмай ўз ичига олгандир. Бир гурух жаннатда олий макомларга кўтарилса, бир гурух эса жаханнамнинг энг тубига кулайди. Сиз билан у куннинг ўртасини тўсиб турган нарса сизнинг ўлимингиз холос. Сиз ўлганингиздан сўнг: «Мени кайтаринглар!» дейсиз. Сизга: «Вакт ўтди» дейилади.

Имом Бухорий ва имом Муслим ўзларининг «Сахих» китобларида Абу Хурайра разияллоху анхудан ушбу хадисни ривоят килдилар, расулуллох саллаллоху алайхи ва саллам дедилар: «Одамлар киёмат куни терлайдилар. Уларнинг терлари ерга етмиш газ чукурликка кадар сингади ва ўзларини кулокларига кадар кўмади».

Абу Саид разияллоху анхудан эса бу хадисни ривоят килдилар: «Расулуллох соллаллоху алайхи ва саллам: ″Сўнгра Кўприкни жаханнам устига олиб келинади″— дедилар. Сахобалар: ″Кўприк нима ўзи?″ деб сўрадилар. Расулуллох соллаллоху алайхи ва саллам дедилар: ″Сирпанчик, оёк турмайдиган тойгок нарса. Унинг устида тутувчи ва чангаклар бор. Мўъмин унинг устидан киприк кокишдек, яшиндек, шамолдек ва чопкир отлардек ўтади. Ундан кимдир сог-саломат кутулур, кимдир тилиниб-яраланиб кутулур ва кимдир Жаханнам ўтига улоктирлур. Хатто уларнинг охиргилари судраб олиб ўтилади″».

Кечалари бедор бўлган, жаннатга иштиёклари кучайган: жасадлари нозик, ранглари ўзгарган, хеч бир холатда маломатга эътибор килмаган, нафсларини дунё шахватларидан эртаю кеч мудофаа килган, дунё бозорига кириб олди-сотти килмаган, намоз ва рўза билан тоат ибодатда тиришган кимсалар – улар  кандай яхши одамлардир! Сизда хам ана шу сифатлар борми?!

Зайд ибн Мазиддан: «Нега сиз доимо кўркиб йиглайсиз?» деб сўралганида: «Аллох таъоло агар унга осий бўлсам оловга камаб кўйишини баён килди. Аллох номига онт ичиб айтаманки, Аллох агар мени хаммомга камаб кўйиш билан тахдид килса эди, кўз ёшларим куригунига кадар йиглар эдим» — деди.

Ато Суламийга кўп йиглаши хакида дашном берилганида, у: «Мен жаханнам ахли ва уларнинг бошларига келган Аллохнинг азоблари хакида ўйланаман ва ўзимни уларнинг ичига кўйиб кўраман. Оркаларига кўллари богланиб, жаханнам томон судралган нафс йигламай ким йигласин» — деди.

Номалар таркалиб, чап кўлдан олсам

Хатодан сўралса, топмасам жавоб.

Бир дона бўлмаса солих амалим,

Вужудимни камрар ашаддий азоб.

Дунёда гунохла ўтказиб кунлар

Аллохга исённи килдим беомон.

Бугун истигфору, тавба киламан

Аллохдан сўрайман караму эхсон!

Ибн Масъуд разияллоху анху дедилар: «Расулуллох соллаллоху алайхи ва саллам дедилар: ″Жаханнамни киёмат кунида олиб келинади. Унинг етмиш мингта тизгини бўлади. Хар бир тизгинни етмиш минг фаришта тортиб келади″». (Имом Муслим ривояти)

Хой нотавон банда, Анас разияллоху анху ривоят килган ушбу хадисга кулок тут: «Расулуллох соллаллоху алайхи ва саллам бизга шундай бир хутба килдиларки, мен унакасини хеч эшитмагандим.. Русулуллох соллаллоху алайхи ва саллам: ″Агар мен билган нарсаларни билсангиз эди озрок кулар ва кўпрок йиглар эдингиз″ — дедилар. Сахобалар юзларини тўсдилар, улардан пингиллаган йигининг товуши эштиларди». (Муттафакун алайх)

Бошка бир ривоятда шундай дейилган: «Расулуллох соллаллоху алайхи ва саллам: ″Агар мен билган нарсаларни билсангиз эди, озрок кулар ва кўпрок йиглар эдингиз″ — дедилар. Сахобаларга бу кундан кўра каттикрок кун бўлмаган эди. Улар бошларини ўраб, йигладилар».

(Давоми бор)

◄◄◄Бошига кайтиш

Давомига ўтиш►►►

   ЮкоригаÎ