Ислом Нури

 

Жума насихатлари 

 

Гунохкорлик

баракотни махв этгувчи иллат

 

Бисмиллахир рохманир рохим

 

Аллох таъолога хамду санолар, Пайгамбари ва унинг оиласи, сахобалари ва тобиинларга – хаммаларига дуруду-салавотлар бўлсин!

Ибнул Каййим рахимахуллох айтади:

Гунохкорлик барча нарсадаги – умрдаги, ризкдаги, илмдаги, тоат-ибодатдаги барча баракотни ўчириб юборади. Умуман олганда, дину-дунёдаги бирор баракотни колдирмай барчасини батамом махв этади. Аллох таъолога гунохкор бўлган банда, динию-дунёсидаги барча баракотдан махрум этилган кишидир деб айтилса, хато бўлмайди.

Ер юзидан баракотнинг кўтарилиб кетишининг бирдан-бир сабаби хам бандалар тарафидан содир этилган гунохлардир.

Аллох таъоло дейди: «Агар у кишлокларнинг (жойнинг) ахли иймон келтириб, такводор бўлганларида эди, албатта Биз уларга осмону Ердан баракот (дарвозаларини) очиб кўйган бўлур эдик. Лекин улар (пайгамбарларимизни) ёлгончи килдилар, бас, уларни ўзлари килган гунохлари сабабли ушладик».  (Аъроф сураси: 96).

Ва яна айтади: «Албатта агар (инсонлар ва жинлар Тўгри) Йўлда устивор турганларида, албатта Биз уларни имтихон килиш учун мўл ёмгир билан сугорган бўлур эдик (яъни, уларга мўл-кул ризк ато этган бўлур эдик). Кимки Парвардигорининг Зикридан – Куръондан юз ўгирса, У Зот уни каттик азобга йўллар». (Жин сураси: 16-17).

Банда гунохи туфайли баракотли ризкдан махрум килинади.

Бир хадиси шарифда шундай ривоят килинган: «Рухулкудс – Жаброил алайхиссалом калбимга нафх килдики (яъни илхом килиб калбимга содики): Жонзот ўз ризкини тўла килиб олмагунича харгиз ўлмас, Аллохдан кўркинглар ва талабни чиройли килинглар (яъни ризкни талаб килишликда тўгри йўл тутинглар) зеро Аллохнинг хузуридаги нарсани унга тоат этиш билангина топилади. Аллох таъоло шоду-хуррамликни розилик ва ишончда (яъни Ўзи рози бўлиб, банда иймону-ишончда бўлганида), кайгу ва хафачиликни эса шубха ва газабда (яъни банда шубхаю-ишончсизликда бўлиб Аллох Ўзи газаблангнида) килди». Абу Наим ″Хиля″да Абу Умомадан ривоят килди, ″Сахихул Жомиуссагирда ушбу хадисни сахих дейилди.

Имоми Ахмад ″Зухд″ номли китобида куйидаги ″асар″-"накл"ни келтиради: «Мен Аллохман! Агар рози бўлсам баракот бераман, баракотим чексиздир. Агар газаб килсам лаънатлайман, лаънатим эса етти пуштга етади».

Банданинг хаёти фаровон бўлгани учун ризки кенг, амали кўп бўлгани учун амаллари хайрли, кўп ойу-йиллар яшагани учун умри узун дейилмайди, балки, ризкида, амалида, хаётида баракот бўлсагина, унинг ризки кенг, амаллари хайрли, умри узун дейилса бўлади.

Банданинг умри дейилганда унинг хаёт кечирган муддати тушинилади, бирок у бу муддатда Аллох таъолога бўйсуниб – ибодат билан яшамоги шартдир. Агар у Аллохдан юз ўгуриб, бошка билан овора бўлиб, Буюк Зотни унутиб яшаса, унинг хаётини хаёт деб хисобланмайди, тўрт оёклик хайвонларнинг хаёти унинг хаётидан яхширокдир. Зеро инсоннинг калби ва рухи тирик бўлса, ўзи хам тирик хисобланади. Калбининг тириклиги эса, ўз яратувчисини таниши, Уни яхши кўриши, Унга сидки дилдан ибодат килиши хамда Уни зикр килиб калби ором олиши билангина бўлади. Мана шундай яхшиликлардан махрум бўлган одам барча яхшиликлардан махрум бўлибди. Банда бу дунё матоларидан  йўкотган нарсаларини кайта топишлиги мумкин. Бирок хакикий хаётни, яратгувчиси бўлмиш Аллох таъолони йўкотган банда неча ойу-йиллар умр кўриб, бутун дунёга эга бўлганда хам, аслида у барча яхшиликлардан, хакикий хаётдан махрумдир.

(Таржимон томонидан илова: «Манашу ўринда шоирнинг куйидаги рубоъийсини эслашни муносиб кўрдим:

 

Кўп кувонма кўрмишам деб, неча ойу-йил хаёт

Суд йўкдир юз мунингдек, бўлса бе хосил хаёт

Кўрганинг бори абас, фармони Рахмон тутмасанг

Чунки, Шайтон хам, кўрар то сури Исрофил хаёт.

 

Эътибор берган бўлсангиз шоир хам, бе самар, бемани хаёт хар канча узок бўлса хам, аслида хакикий хаёт эмаслигини тушинтиради»)

Гунохкорлик ризкдаги ва умрдаги баракотни ўчириб юборишининг сабаби шуки, гунохкор шахсларни Шайтон жиловлаб олади. Улар эса, ўзларини Шайтонга бутунлай топшириб кўядилар, натижада у уларнинг устиларидан хокими мутлакка айланади. Шайтон эгалик килган ўринлардан баракот батамом ўчиб кетади. Шунинг учун хам, ейиш, ичиш, кийиниш, жинсий алока ва бошка барча хайрлик ишларни бажариш вактида, Аллохнинг зикри баракотга сабаб бўлгани учун Унинг номини зикр килиб "Бисмиллах" дейиш суннат этилди. Чунки, Аллох таъолонинг номини зикр этиш Шайтонни кувади натижада у жойда бехисоб баракот хосил бўлади. Аллохнинг номи зикр килинмаган ўринда эса баракот бўлмайди.

Баракот ато этгувчи парвардигорнинг Ўзидир. Унга нисбат этилган барча нарсалар муборакдир. Масалан: Каломи, расули, мўъмин бандаси, харом этилган уйи (яъни байтуллох ал харом), баракот это этилган шом ерлари – барчаси муборакдир. Яъни Унинг Ўзига, улухийятига, мухаббатига, розилигига нисбат этилган нарсаларгина муборакдир. Рубубиятига, холиклигига нисбат этилган нарсалар эса, хаммаси хам муборак эмас. (Яъни: аслида хамма нарсани Аллох таъоло яратгани учун Унга нисбат берилади, лекин хамма яратган нарсаси хам муборак эмас) Ўзидан йироклаштирган шахслар, амаллар, сўзлар барчаси номуборак уларда яхшилик йўкдир. Баракот ва яхшилик Ўзига нисбатини берган, Ўзига якинлаштирган нарсалардадир.

 

Баракотнинг зидди лаънатдир.

Аллох лаънатлаган ерлар, Аллох лаънатлаган шахслар, Аллох лаънатлаган амаллар ва буларга алокадор бўлган хамма нарсалар хам, барчаси баракотдан йирок, хайрсиз нарсалардир.

Аллох таъоло ўз душмани Иблисни лаълатлади ва махлукларининг ичидан Ўзидан энг узоги килиб кўйди. Шайтонга боглиглиги бўлган барча нарсаларга Аллох таъоло томонидан лаънат бордир.

Юкорида айтиб ўтганларимиздан умр ва ризкдаги, илм ва амалдаги баракотнинг ўчирилишида гунохкорликнинг катта таъсири бор экани маълум бўлади. Аллохга гунохкор бўлиш йўлида сарфланган вакт, молу-дунё, обрў-иззат, илм ва амаллар буларнинг барчаси банданинг фойдасига эмасдир. Банда Аллох таъолога итоат этиб, ибодат килиб, гунох ишлардан саклансагина ўтказган умри, сарфлаган молу-дунёси, куч-куввати, обрў-иззати ва хосил килган илми, килган амали унинг фойдасига бўлади.

Баъзи одамлар бу дунёда юз йил яшаши мумкин, лекин унинг бу умри самарасиз, бебарака бўлгани учун баракали ўн йилга тенг кела олмайди. Баъзиси хисобсиз тилло, кумушга эга бўлар, бирок, унинг хисобсиз бе барака молу-дунёси баракалик ўн дирхамга баробар бўла олмайди. Обрў-иззат, илм ва килинган амаллар хам шу кабидир.

″Термизий″да Расул алайхис-салоту вас-саломдан ушбу хадис ривоят килинган: «Дунё ва ундаги нарсалар – Аллохнинг зикри ва унга эргашганлари (яъни колган ибодатлар), олим ва толиби илимдан бошка – барчаси лаънатлангандир». (Албоний ушбу хадисни сахих деб айтган).

Яна бошка бир хадисда эса: «Дунё ва ундаги нарсалар – Аллох таъоло учун бўлганидан бошкасининг – барчаси лаънатлангандир» -дейилган.

Демак, Аллох учун бўлган нарсалардагина баракот ва яхшилик бор. Аллох учун бўлмаган барча нарсалар эса бехайр ва бебаракадир.

Аллох таъоло Ўзи мададкоримиз бўлсин! Омийн.

Ибнул Каййимнинг ″Алжавабул-кафий″ китобидан эркин услубда таржима килинди.

Таржимон: Ибн Сирож Убайдуллох

◄◄◄Бошига кайтиш

Давомига ўтиш►►►

   ЮкоригаÎ