Ислом Нури

 

Жума насихатлари 

 

БАШОРАТ

Мухаммад ибн Абдуллох ад-Дувайш

СЎЗ БОШИ

Оламлар Парвардигори Аллохга хамду санолар, буюклар етакчисига ва унинг мужохидлар йўлбошчилари бўлмиш оиласи ва сахобаларига рахмату саломлар бўлсин.

Аммо баъд.

Тарих тилга кириб, шархлар битганда,

Авс билан Хазраждан сўзларди факат.

Расул жиход фарзин эълон этганда,

Улар газот учун топдилар токат.

Иймон нури эди, ислом эди бу,

Хам Набий сўзига ишонч-садокат.

 

Менга бир солих киши айтиб берган эди: «Тушимда мен бир фозил киши билан Пайгамбар соллаллоху алайхи ва салламнинг кабрлари олдида турган эмишмиз. У кишига ва сахобаларига салом айтдик. Шунда кабр титраб харакатга келди. Бундан этларимиз жимирлаб кетди. Кейин кабр ёришди. Карасак, Пайгамбар соллаллоху алайхи ва саллам изорларини муборак кўллари билан ушлаб, ўша маълум суфаларида турибдилар...».

Мен «бу тушни кандай таъвил килган эдингиз?» деб сўрадим. У киши «суннатнинг галаба килиши ва Ислом ибодатларининг хаётга кайтишига таъвил килдим», деб жавоб бердилар.

Куръону суннатдаги далолатлар ва башоратлар, мавжуд фикрий окимлар ва сиёсий тузумларнинг инкирозга юз тутаётгани, Ислом умматининг эса узок уйкудан уйгониб, ўзининг аввалги мавкеини кайта тиклаш учун харакат килаётган хам Исломнинг хаётга кайтаётганига далолат килиб турибди.

Сабаблар ва воситалар мукаммал бўлгач, ваъда килинган галаба Аллохнинг изни билан келиши мукаррардир. Зеро, Аллох галабани галабага хакли бўлган бандаларига беради.

«...Албатта, Аллох Ўзига (яъни, Динига) ёрдам берадиган зотларни голиб килур. Шубхасиз, Аллох Кучли, Кудратлидир. Уларни (яъни, мусулмонларни) агар Биз Ер юзига голиб килсак улар намозни тўкис адо этадилар, закотни (хакдорларга) ато этадилар, яхшиликка буюрадилар, ёмонликдан кайтарадилар. (Барча) ишларнинг окибати Аллохнинг (измидадир)». (Хаж: 40-41)

Демак, галабага хакли кишилар, келажакдаги ишлар учун хам лаёкатли бўлмоглари лозим. Хозир мужохидлар, даъватчилар хусусида агар улар голиб бўлиб колсалар, намозни тўкис адо этадилар, закотни берадилар, яхшиликка буюриб, ёмонликдан кайтарадилар, деб ким гувохлик бера олади?!

Аммо галабага сабр кила оладиган ва нусрат тилаб курашаётган динларига вафо кила оладиган мўминлар вужудга келгач, Аллох уларга галаба беради. (Уларнинг сабр килиш-килмасликларини Аллохнинг Ўзи яхши билади). Бу нусрат жиходдан яъни имкон кадар харакат килиб, куч-гайратларини сарфлагандан кейингина берилади. Арзон галаба келмайди, келса хам давомли бўлмайди.

Келажак Исломники эканига башорат берувчи хужжатлар кўп. Бу хужжатларнинг хаммаси бир бўлиб, мусулмоннинг дилида умид уйготади.

Кўпчилик умидсизликка тушиб колган. Уларга Исломнинг келажаги хакида гапирилса, масхараомуз тиржаядилар. Куч-кудрат, мол-мулк, курол, моддий илм — буларнинг барчаси кўлида бўла туриб, мусулмонлар кандай улар устидан галаба килсин?.. Араблар бир ховуч яхудийларни енга олмаяптилар-у, сон-саноксиз одамлару техникага эга бўлган бутун оламий буюк кувватни кандай маглуб этишади?!

Бу иймон рухидан бехабар кимсаларнинг мантикидир. Улар ишларни факат моддий каричлар билан ўлчайдилар. Бундан ташкари у Аллох таъоло шахслар ва халклар хаёти учун тузиб кўйган ва Аллохнинг изни билан инсоният тарихи харакатини бошкариб борадиган конунлардан бехабар кимсаларнинг хам мантигидир.

Хўш, тарих качон харакатдан тўхтаб колган экан? Качон навбат бир миллатга етиб, ундан кейингисига ўтмай колган экан? Бундай ходисалар асло бўлган эмас. Дунё бамисоли бир чархпалакдир.

«...Бу кунларни (яъни галаба ва маглубият кунларини) одамлар орасида айлантириб турамиз». (Оли Имрон: 141)

Дунё бир чархпалак, тинмай айланар,

Аллох изни билан бугун пастдамиз...

Харакат давомли, навбат давомли,

Бугун соглом, балки, эрта хастамиз.

Айланган бу кунлар, айланиб турар,

Эрта шох тахтига гадо ўтирар.

Биродаримиз Мухаммад ибн Абдуллох ад-Дувайш (Аллох у кишига яхши мукофотлар берсин!) Куръону суннатдан Исломнинг галабасига оид хужжатларни бир рисолада тўплаганлар ва хужжатнинг мазмунидан чикиб кетмаган холда ўз мулохазаларини билдирганлар. Барча далиллар хулосаси битта: «Барча тузумларнинг куни битган, Исломдан бошка хеч нарса колмади. Энди одамлар учун Аллохнинг изни билан Исломга кайтишдан ўзга чора йўк».

Бундай хайрли ишлари учун биродаримиз Мухаммадга Аллох яхши мукофотлар берсин, бизни ва у кишини мана шу диннинг даъватчиларидан ва ёрдамчиларидан килсин. Омийн.

Валхамду лиллахи Роббил-аламийн.

Салмон ибн Фахд ал-Авда

 

МУКАДДИМА

Барча мактовлар Аллохникидир. Биз Унга хамд айтамиз, Ундан ёрдам сўраймиз, магфират тилаймиз, Унга тавба киламиз, нафсимизу амалларимизнинг ёмонлигидан панох тилаймиз. Кимни Аллох хидоят килиб кўйган бўлса, уни хеч ким адаштира олмас. Аллох адаштириб кўйган кимсани хеч ким хидоят кила олмас. Гувохлик бераманки, Аллохдан ўзга илох йўкдир, У ягонадир, шериксиздир. Ва яна гувохлик бераманки, Мухаммад Унинг бандаси ва Пайгамбаридир.

Аммо баъд:

Хеч кимга сир эмаски, бугун ислом жамияти шариат эътибори билан хам, дин эътибори билан хам Аллох хохлаган даражадан анчалар узок. Бу бахсли масала эмас. Айримлар келажакда бир яхшилик бўлишидан хам буткул умид уздилар. Чунки бир тарафдан душманлар Исломга карши харакат киляптилар. Иккинчи тарафдан одамлар Аллох динидан узоклашиб, кўпчиликда масъулият хисси йўколиб бормокда. Мусулмонларнинг ўз шарафларини тиклаш учун килаётган хар бир харакатларига карши душманлар хозир турибдилар. Бундай умидсизлик рухини хатто хаётга хеч кандай таъсири бўлмаса-да, барибир йўкотмок лозим. Зеро, у Куръон ва суннат карорига зиддир. Чунки тушкунликка тушганлар кўпчиликни умидсизликка, таслим бўлишга ундаб, ўзгариш, ўнгланиш учун курашаётганлар билан бирга бўлишдан кайтариб кўяди-ку. Шунинг учун хам биз тушкунликка тушиб колган гурухга умматнинг бугуни канчалар ёмон, душманнинг хийласи канчалар катта бўлмасин, барибир, келажак Аллохнинг дининики, азизлик эса Аллохнинг Дўстлариники эканини айтиб кўймогимиз лозим. Мана бу рисола Куръону суннатда бор бўлган келажак Исломники, азизлик Аллохнинг дининики эканини башорат килувчи хужжатларни баён килур. Бу тадкикотни ўкиган ёки эшитган мўминнинг ундан фойда олишини хамда бу ишимизни хасанотларимиз мезонига кўйишини Аллохдан сўраймиз. Аллох Пайгамбаримиз Мухаммад саллаллоху алайхи ва салламни, у кишининг оиласию сахобаларини рахматига олсин! Омийн.

Мухаммад ибн Абдуллох ад-Дувайш

 

Биринчи

КУРЪОН БАШОРАТЛАРИ

1. Бу диннинг галаба килишига ишора этилган оятлар

«У (Аллох) Ўз Пайгамбарини Хидоят ва Хак Дин билан — гарчи мушриклар хохламаса-да — барча динларга голиб килиш учун юборган Зотдир». (Тавба: 33)

«Улар Аллохнинг нурини (яъни, Исломни) огизлари (яъни, бехуда гаплари) билан ўчирмокчи бўлурлар. Аллох эса, гарчи кофирлар истамасалар-да, Ўз нурини (яъни, Динини) тўла (яъни, хар тарафга) ёйгувчидир. У (Аллох) – гарчи мушриклар истамасалар-да – Ўз Пайгамбарини Хидоят ва Хак Дин билан барча динларга голиб килиш учун юборган Зотдир». (Соф: 8,9)

«У (Аллох) Ўз Пайгамбари (Мухаммад (соллаллоху алайхи ва саллам)ни Хидоят ва Хак Дин (Ислом) билан, у (Дин)ни барча (дин)ларга голиб-устун килиш учун юборган Зотдир. Аллохнинг Ўзи (ушбу ваъданинг рўёбга чикишига) етарли Гувохдир». (Фатх: 28)

 

2. Мўминларга галабани ваъда килиш

«Хужумга учраётган зотларга мазлум бўлганлари сабабли (жанг килиш) изни берилди. Албатта Аллох уларни голиб килишга Кодирдир. Улар ўз диёрларидан нохак, факатгина «Бизнинг Парвардигоримиз (Ягона) Аллохдир», деганлари учун кувилган зотлардир. Агар Аллох одамларнинг айримларини айримлари билан даф килиб турмас экан, шубхасиз Аллох номи кўп зикр килинадиган (рохибларнинг) узлатгохлари, (насронийларнинг) бутхоналари, (яхудийларнинг) ибодатхоналари ва (мусулмонларнинг) масжидлари вайрон килинган бўлур эди. Албатта Аллох Ўзига (яъни, Динига) ёрдам берадиган зотларни голиб килур. Шубхасиз Аллох Кучли, Кудратлидир». (Хаж: 39,40)

«(Эй Мухаммад соллаллоху алайхи ва саллам), аникки, Биз сиздан илгари хам пайгамбарларни ўз кавмларига юборганмиз. Бас, улар (кавмларига) аник-равшан хужжатлар келтирганлар. Сўнг Биз жиноят килган (яъни, ўз пайгамбарларини ёлгончи килган) кимсалардан интиком олганмиз ва иймон келтирган зотларни голиб килиш Бизнинг зиммамиздаги хак бўлган». (Рум: 47)

«Эй мўминлар, агар сизлар Аллохга ёрдам берсангизлар, (яъни, Унинг Йўлида жиход килсангизлар), У Зот хам сизларга ёрдам берур ва (жанг майдонида) кадамларингизни собит-баркарор килур». (Мухаммад: 7)

«Аникки, Бизнинг пайгамбар бўлган бандаларимиз хакида: «Шак-шубхасиз, улар кўллаб-кувватлангувчидирлар ва шак-шубхасиз, Бизнинг кўшинимиз (яъни, пайгамбарлар ва уларга иймон келтирган кишилар) голиб бўлгувчилардир», деган Сўзимиз ўтган – собит бўлгандир». (Соффат: 171-173)

Демак, Ислом динига ёрдам берган ва унинг йўлига курашган мўмин бандаларга галаба берилиши Аллохнинг конунидир. Баъзан Аллохнинг Ўзи билган бир хикмат сабабидан бу конуннинг кечиктирилиши унинг бузилишини англатмайди. Зеро, галаба Аллохнинг динига ёрдам бергувчиларникидир.

 

3. Мўминларга голибликнинг ваъда этилиши

«Аллох сизлардан иймон келтирган ва яхши амаллар килган зотларга худди илгари ўтган (иймон-эътикодли) зотларни (Ер юзига) халифа-хукмрон килганидек уларни хам Ер юзида халифа килишни ва улар учун Ўзи рози бўлган (Ислом) Динини голиб-мустахкам килишни хамда уларнинг хавфу-хатарлардан сўнг тинчлик-хотиржамликка айлантириб кўйишни ваъда килди. Улар Менга ибодат килурлар ва Менга бирон нарсани шерик килмаслар. Ким мана шу (ваъда)дан кейин куфрони (неъмат) килса, бас, улар итоатсиз кимсалардир». (Нур: 55)

Бу оятда ваъдасига хилоф килмайдиган Аллох мўминларга уларни Ер юзига халифа-хукмрон килмокка, уларнинг дини бўлмиш Исломни голиб мустахкам этмокка ваъда бераётир. Буюк Аллохнинг ўзи ваъда бериб турганида содик мўмин учун яна кандай умид керак?

 

4. Кофирлар кўллаётган хийлаларнинг заифлигига ва улар килаётган харакатнинг нотўгрилигига ишора килиниши

Кофирларнинг ўзлари турли тоифаларга бўлиниб кетганларига карамасдан, Ислом ва мусулмонларга карши яктан бўлиб, мўминларнинг эътикодларию диёнатларига зарба бериш учун ўзларидаги бор куч-гайратларини сарф этаётганликларининг, айни пайтда мусулмонларнинг ўзларига карши кўлланилаётган турли хийла-найранглардан гафлатда колаётганини кўрган кўпчилик диндошларимиз умидсизликка тушаётирлар. Бу найрангларнинг узлуксиз самара бераётганини кўриб, мусулмонларнинг шарафини тиклаш учун килинадиган хар кандай уриниш илк кадамдан беаёв каршиликка учраб, бўгиб ташланади, чунки душманлар бизнинг озгина харакатимизни хам, андаккина уйгоклигимизни хам назардан четда колдирмаётирлар, деб ўйлаб колмокдалар. Эй биродарим, сиз мана бу оятларни мен билан биргаликда ўкинг ва улар хусусида чукур мулохаза юритинг:

«У шахарда (ўзларини) ўнгламай Ер юзида бузгунчилик килиб юрадиган тўккиз нафар кимса бор эди. Ўшалар Аллох номига касам ичишиб, (бир-бирларига) айтдилар: «Албатта (Солихни) ва унинг ахли-тобеъларини тунда халок килурмиз, сўнгра унинг волий-хомийсига: «Бизлар (на Солихнинг ва на) унинг ахли-тобеъларининг халокатига гувох бўлган эмасмиз. Албатта бизлар ростгўй кишилардирмиз», деймиз». Улар (Солих ва унинг тобеъларига карши ўз) макрларини килдилар. Биз хам улар сезмаган холларида (уларни халок килиш билан) бир «макр» килдик. Энди уларнинг килган макрлари окибати кандай бўлганини кўринг – Биз уларни ва барча кавмларини кириб юбордик. Мана, улар золим бўлганликлари cабабли уйлари хувиллаб колди! Албатта бунда биладиган кавм учун оят-ибрат бордир». (Намл: 48-52)

«Албатта кофир бўлган кимсалар мол-дунёларини Аллохнинг Йўлидан тўсиш учун ишлатурлар. Бас, уни сарфлайдилар-у, сўнгра ўша (моллари) ўзларига хасрат бўлур, сўнгра маглуб бўлурлар. ...жаханнамга солиш учун тўпланурлар...». (Анфол: 36)

«Албатта (кофирлар Мухаммад соллаллоху алайхи ва салламга карши турли) хийла-найранг килурлар. Мен хам бир хийла килурман (яъни, уларнинг хийла-найрангларига муносиб жазо берурман). Бас, (эй Мухаммад соллаллоху алайхи ва саллам), сиз кофирларга озгина вакт-мухлат беринг (яъни, сиз бир оз шошмай туринг, майли улар бугун Дину иймонга карши кўлларидан келганини килсинлар, тез кунда уларга тушадиган бало, укубат ва халокатни кўрурсиз)!». (Торик: 15-17)

«(Эй мўминлар), мана шу (сизларнинг мукофотингиздир). Албатта Аллох кофирларнинг хийласини заиф килгувчи Зотдир». (Анфол: 18)

Демак, улар Аллохнинг динига карши хар канча хийлаю найранглар килмасинлар, Аллох уларни кузатиб турур. Зеро, улар мусулмонларнинг душманлари бўлишларидан хам кўра кўпрок Аллохнинг душманидирлар.

«Эй мўминлар, Менинг душманим ва сизларнинг душманларингиз (бўлган мушриклар)ни дўст тутмангиз!». ( Мумтахана: 1)

«... Зотан, улар сизни ёлгончи килмайдилар, балки бу золимлар Аллохнинг оятларини инкор киладилар». (Анъом: 33)

 

Иккинчи

СУННАТИ НАБАВИЙЯ БАШОРАТЛАРИ

Хадисларда айтилган башоратларни икки кисмга ажратиш мумкин:

I. Исломнинг буткул галабаси хусусида башоратлар.

II. Муайян холатларда Исломнинг галаба килишидан башорат берувчи хадислар.

Исломнинг мутлак галабаси хусусидаги башоратлар:

1. Имом Ахмад Тамим ад-Дорий розияллоху анхудан ривоят килади. Пайгамбар соллаллоху алайхи ва салламнинг шундай деганларини эшитдим: «Бу иш шак-шубхасиз кеча ва кундуз етган жойга етиб боради. Аллох хох ўтрок бўлсин, хох кўчманчи барча-барчага бу ишни ё азизнинг азизлиги билан ёки хорнинг хорлиги билан олиб кирур. Азизлик, Аллох у билан Исломни азиз килур ва хорлик, Аллох у билан куфрни хор килур».

2. Муслим ўзининг «Сахих»ида Оиша розияллоху анходан ривоят килади. У киши айтадиларки, Пайгамбар соллаллоху алайхи ва салламнинг шундай деганларини эшитдим: «То Лот ва Уззо ибодат килинмагунча кеча ва кундуз (ўз ўрнидан) кетмас». «Эй Аллохнинг Пайгамбари, мен Аллох таъолонинг: «У (Аллох) Ўз пайгамбарини Хидоят ва Хак Дин билан – гарчи мушриклар хохламасалар-да – барча динларга голиб килиш учун юборган Зотдир», ояти нозил бўлганда, бу иш батамом амалга ошади, деб ўйлаган эканман», дедим: «Келгусида Аллох хохлаганича шундай (хам) бўлади. Кейин Аллох шундай бир ёкимли шамолни юборурким, у калбида бир хантал уругичалик иймони борларнинг хаммасини ўлдирур. Натижада (дилларида) хеч кандай эзгулиги йўк кимсалар колиб, оталарининг динларига кайтиб кетурлар» - дедилар».

Хадисдаги «батамом амалга ошади» деган жумланинг маъноси шуки, бу диннинг бошка динлар устидан голиб бўлиши хусусидаги Аллохнинг ваъдаси шак-шубхасиз рўёбга чикур.

3. Имом Ахмад ва бошка ровийлар Хузайфа ибн Ямон розияллоху анхудан ривоят киладилар, Расулуллох саллаллоху алайхи ва саллам дедилар: «Сизларнинг ораларингизда пайгамбарлик Аллох хохлаганча (муддат мавжуд) бўлиб туради. Кейин Аллох уни Ўзи хохлаган пайтда кўтаради. Кейин мустахкам подшолик юзага келиб, у хам Аллох хохлаганча мавжуд бўлиб туради. Сўнг уни хам Аллох Ўзи хохлаган пайтда кўтаради. Кейин зўравон подшолик юзага келиб, у хам Аллох хохлаганча туради. Сўнг уни хам Аллох Ўзи хохлаган пайтда кўтаради. Кейин эса пайгамбарлик йўлига асосланган халифалик дунёга келади».

4. Голиб тоифа хусусидаги хадислар бир канча сахобалардан, жумладан, Абу Хурайра, Зайд ибн Аркам, Мурра ибн Каъб ал-Бахрий, Умар ибн Хаттоб, Салама ибн Нуфайл ал-Киндий, Абу Умома, Имрон ибн Хусайн, Курра ибн Иёс, Жобир ибн Абдуллох, Савбон, Мугийра, Жобир ибн Самура, Муовия, Укба ибн Омир, Саъд ибн Аби Ваккос ва бошкалардан ривоят килинган. Уларнинг айримлари «Сахихайн»да мавжуддир. Муслимнинг «Сахих»идаги Саъднинг хадисида шундай ворид бўлган: «Умматимдан бир тоифа хакикат узра баркарор туриб бораверадилар. Мухолифлари уларга зарар килолмайдилар. Аллохнинг фармони келгунга кадар шу холатларида тураверадилар». Бу тавсифни эшитган мусулмон шу тоифанинг бир аъзоси бўлиб, Аллохнинг динини голиб килиши ва Унинг калимасини юксалтириши йўлидаги харакатларга ўз улушини кўшмокни ич-ичидан орзу килади. Бу орзу чўги оловга айланиб, унинг дилида ва нажот топгувчи тоифа бўлмиш ахли сунна вал-жамоа йўлидан бориб, Аллохнинг динига даъват этиш учун тинимсиз курашмокка даъват килади.

5. Бу умматнинг яхшилиги хусусидаги хадислар. Улардан бирини Анас ибн Молик розияллоху анху  ривоят киладилар, Пайгамбаримиз соллаллоху алайхи ва саллам шундай деган эканлар: «Умматим ёмгирга ўхшайди. Унинг аввали яхшими ёки охири яхши билиб бўлмайди».

6. Пайгамбар саллаллоху алайхи ва саллам дедилар: «Бу умматимнинг хурсандлиги улугворлик, галаба ва хукмронлик биландир. Улардан ким Охират ишини дунё учун килса унинг учун Охиратда хеч кандай насиба бўлмас».

7. Мужаддид (янгиловчи) хусусидаги хадис. Бу хадисни Абу Хурайра розияллоху анху ривоят киладилар: Пайгамбар соллаллоху алайхи ва саллам дедилар: «Албатта, Аллох бу уммат учун хар юз йилнинг бошида унга диннинг ишини янгилаб берадиган (бир) кишини юборур».

 

II. Муайян холатларда Исломнинг галаба килишидан башорат берувчи хадислар.

 

1. Яхудийлар билан жанг килиш хусусидаги хадис:

Абу Хурайра розияллоху анхудан: Пайгамбар соллаллоху алайхи ва саллам дедилар:

«Мусулмонлар яхудийлар билан жанг килмагунларича Киёмат койим бўлмас. Жангда мусулмонлар яхудийларни шу кадар тор-мор этурларки, хатто кайси бир яхудий бир тошнинг ёки дарахтнинг ортига яшириниб олса, ўша тош ёки дарахт (тилга кириб), «Эй мусулмон, эй Аллохнинг бандаси, мана яхудий оркамда турибди, кел, уни ўлдир»,- деб айтур. Факат гаркад дарахтигина бундай демас. Чунки у яхудийларнинг дарахтидир».

Мана шу гаркад дарахти унинг аникрок суратларини кўриш учуни шу ерга босинг ►►►

(давоми бор)

◄◄◄Бошига кайтиш

Давомига ўтиш►►►

   ЮкоригаÎ