13
– Podshohning tushi
Misr
podshohi ajoyib tush ko`rdi.
U
tushida ettita semiz sigir ettita ozg`in sigirni yeyotganini, hamda ettita
yashil va ettita quruq sunbula (boshoq) ni ko`rdi.
Podshoh
bu tushdan hayron bo`ldi va a`yonlaridan buning ta`birini so`radi.
A`yonlar:
“Bu hech narsa e`mas. Uyqudagi odam asli bo`lmagan ko`p narsalarni tushida ko`rishi
mumkin- dedilar.
Lekin
soqiy: “Yo`q, men sizlarga bu tushning ta`birini aytib beraman”- dedi-da,
zindonga ketdi va Yusufdan podshoh ko`rgan tushning ta`birini so`- radi.
Yusuf
oliyjanob va sahovatli, Allohning maxluqlariga mehribon e`di. Shuning uchun
ham tushning ta`birini aytib berdi.
Yusuf
tushning ta`birini aytish bilan cheklanib qolmadi, balki, qanday tadbirlar
qilish kerakligini ham ko`rsatib berdi:
“Yetti
yil don e`kinglar va qorningizdan ortganini g`amlanglar.
Yetti
yildan so`ng qahatchilik keladi. U kunlarda g`amlagan donlaringizning ko`p
qismini yeysizlar va oz don ortib qoladi.
Bu
qahatchilik yetti yil davom e`tadi. Shundan so`nggina (Allohning) yordam (i)
keladi va serobgarchilik bo`ladi”.
Soqiy
ketdi va tush ta`birini podshohga aytib berdi.
14
– Podshoh Yusufga odam jo`natdi
Podshoh
bu ta`bir va tadbirni e`shitib xursand bo`ldi va: “Bularni kim aytib berdi?
Soqiy:
“U – rostgo`y va mening siz janoblariga soqiy bo`lishimni aytib bergan
Yusufdir”- dedi.
Podshoh
Yusuf bilan ko`rishishni hohladi va: “Menga uni olib kelinglar. Men uni o`zim
uchun ozod qilaman”- dedi.
15
– Yusuf tekshirishni talab qildi
E`lchi
Yusufning huzuriga kelib: “Podshoh seni o`z huzuriga chaqirayapti”- dedi.
Yusuf
zindondan shunday chiqib ketishni hohlamadi.
Axir
odamlar: “Bu o`sha Yusuf. U Azizga xiyonat qilib, kecha zindonga tushgan e`di”-
demaydilarmi.
Yusuf
oriyatli, hayoli va aqlli e`di.
Agar
uning o`rnida boshqa birorta odam bo`lsa va unga podshohning e`lchisi kelib:
“Seni podshoh yo`qlatdi va seni kutib turibdi” desa e`di, zindon e`shigi
tomon shoshilar va zindondan chiqar e`di.
Biroq,
Yusuf unday qilmadi.
Yusuf
shoshilmadi, balki e`lchiga: “Men ishimni qayta ko`rib chiqilishini
hohlayman”- dedi.
Podshoh
Yusufning nega qamalgan e`kanini qayta ko`rib chiqdi va o`zi ham, odamlar ham Yusufning aybdor e`masligini bildilar.
Yusuf
zindondan aybsiz o`laroq chiqdi va podshoh unga izzat-ikrom ko`rsatdi.
16
– Xazinadorlik boshida
Yusuf
odamlarda omonatdorlik ozaygani va xiyonatkorlik ko`payganini bilar e`di.
Yusuf
odamlarning Alloh moliga qilayotgan xiyonatlarini ko`rar va Allohning Yer
yuzida boyliklari ko`p bo`lsada, zoe bo`layotganini bilar e`di.
Allohning
boyliklari zoe bo`lar e`di. Chunki hukmdorlar Allohdan qo`rqmas e`dilar.
Zero,
ularning itlarining qorinlari to`q, lekin odamlar bir burda non topa olmas
e`dilar.
Ularning
uylari ham gazmollar bilan o`ralgan, biroq, odamlar badanlarini to`sadigan bir
parcha latta topa olmas e`dilar.
Odamlar
yerdagi xazinalardan omonatdor va
bilmdon xazinador bo`lsagina odilona foydalanishlari mumkin e`di.
Chunki
hazinador omonatdor bo`lib, bilimdon bo`lmasa Yer xazinalari qayerda va ulardan
qanday foydalanish kerakligini bilmaydi.
Agar
hazinador bilimdon bo`lib, omonatdor bo`lmasa, xazinadan o`z manfaati yo`lida
ishlatib, xiyonat qilishi mumkin.
Yusuf
ham omonatdor va ham bilimdon e`di.
Yusuf
amirlarning odamlar haqqini yegan hollarida tashlab qo`yishni hohlamas e`di.
Yusuf
odamlarning ochlikdan o`lib ketishlariga toqat qila olmas e`di.
Yusuf
haqiqatni aytishdan hayo qilmas e`di. U podshohga:
“Meni
hazinabon qilib ta`yin e`ting. Men omonatdor va bilimdonman”- dedi.
Shunday
qilib Yusuf Misr davlatining hazinasiga omonatdor bo`ldi.
Odamlar
juda ham rohatlandilar va Allohga hamdlar aytdilar.
17
– Yusufning akalari keldi
Misr
va Shomda, Yusuf xabar berganidek, ocharchilik boshlandi.
Shomliklar
ham, Ya`qub ham Misrda rahmdil, saxovatli xazinador borligini, odamlar uning
oldiga borib, don olayotganini e`shitdilar.
Ya`qub
ham o`g`illarini donga almashtirishlari uchun mol bilan jo`natdi.
Binyamin
otasining oldida qoldi. Chunki Ya`qub Binyaminni juda ham sevar va o`zidan uzoqlashishini hohlamas e`di.
Chunki
Ya`qub Yusufning boshiga biror musibat kelishini hohlamaganidek, Binyaminning boshiga ham biror musibat kelishini hohlamas e`di.
Akalar
Yusuf tomon yo`lga chiqdilar. Biroq, xazinador ukalari Yusuf e`kanini bilmas
e`dilar.
Ular
xazinador quduqdagi Yusuf e`kanini bilmas e`dilar. Chunki ular Yusuf o`lgan
deb o`ylar e`dilar.
Axir
qanday o`lmasin! Quduq chuqur va o`rmonda. O`rmon e`sa qo`rqinchli, vaqt ham
kecha va kecha zulmatli e`di-ku!
“Yusufning
akalari Yusufning huzuriga kirdilar. Yusuf ularni tanidi, biroq, ular Yusufni
tanimadilar”.
Ular
Yusufni tanimadilar, lekin, Yusuf ularni tanidi.
Yusuf
ularni tanidi. Ular Uni quduqqa tashlagan, balki, o`ldirmoqchi bo`lsalarda,
Alloh saqlagan e`di.
Shunday
bo`lsada, Yusuf ularga bu haqida biron bir so`z ochib, sharmanda qilmadi.
18
– Yusuf va akalar o`rtasidagi suhbat
Yusuf
ular bilan suhbatlashdi va dedi: “Qayerdansizlar?”
Ular:
“Kan`ondanmiz”- dedilar.
-
Otangiz kim?
-
Ya`qub ibn Ishoq ibn Ibrohim (ularga Allohning salavot va saomlari
bo`lsin)
-
Sizlarning boshqa ukalaringiz ham bormi?
-
Ha, uning ismi Binyamin.
-
Nega u sizlar bilan birga kelmadi?
-
Otamiz uni juda ham yaxshi ko`radi va uning o`zidan uzoqlashishini
hohlamaydi.
-
Nega sizlar bilan yurishiga ruxsat bermaydi? U hali kichikmi?
-
Yo`q. Uning Yusuf ismli bir akasi bor e`di. U biz bilan birga
quvlashmachoq o`ynash uchun chiqqan e`di. Biz uni narsalarimiz oldida tashlab
ketgan e`dik. Uni u yerda bo`ri yeb ketdi.
Yusuf
ichida kuldi. Biroq, biron so`z aytmadi. Chunki U, ukasi Binyamin bilan
ko`rishishga mushtoq e`di.
Alloh
ta`olo Ya`qubni yana bir marta imtihon qilmoqchi bo`ldi.
Yusuf
akalariga don berishlari uchun amr e`tdi va akalariga:
“Ukangizni
ham olib kelinglar!”. Agar olib kelmasangiz, don ola olmaysizlar”-
dedi.
Yusuf
hizmatchilariga akalari olib kelgan mollarni ham donlariga qo`shib
qaytarishlariga buyurdi.
19
– Ya`qub va o`gillari o`rtasidagi suhbat
Og`illar
otalari huzuriga qaytib, bo`lgan voqealarni aytib berdilar va: “Ukamizni ham
biz bilan jo`nating. Bo`lmasa Azizdan hech narsa ola olmaymiz”- dedilar.
Ular
Ya`qubdan Binyaminni istagan e`dilar.
O`g`illar:
“Biz uni himoya qilamiz!”- dedilar.
Ya`qub
dedi:
“(“Bundan
avval akasini sizlarga ishonib topshirganimdek, buni ham sizlarga ishonib
topshirayinmi?”).
Sizlar
Yusufning qissasini unutdingizmi?
Sizlar
Binyaminni Yusufni himoya qilgandek himoya qilmoqchimisiz?!
(Alloh
himoya qiluvchilarning e`ng yaxshisidir. U Rahmlilarning rahmlisidir)”.
Og`illar
donga almashtirish uchun olib borgan narsalarini qaytib kelganini ko`rdilar va
otalariga:
“Aziz
oliyjanob odam. U bizga olib borgan narsalarimizni ham qaytarib beribdi.
Bergan donlari e`vaziga hech narsa olmabdi.
Biz
bilan birga Binyaminni ham jo`nating, uning haqqini ham olaylik!”- dedilar.
Ya`qub
ularga: “Uni kuchingiz etganicha o`zingiz bilan birga qaytarib kelish uchun
Allohga ahd bermaguningizcha sizlar bilan birga yubormayman”- dedi.
O`g`illar
Allohga ahd berdilar. Ya`qub: “Alloh aytgan so`zlarimizga vakildir”- dedi.
Ya`qub
o`g`illariga: (“Hammangiz bir darvozadan kirmangiz! Hammangiz boshqa-boshqa
darvozalardan kiringiz!”)- dedi.
20
– Binyamin Yusuf huzurida
Akalar
otalarii tayinlaganidek, turli darvozalardan kirib keldilar va Yusufning
huzurida hozir bo`ldilar.
Yusuf
Binyaminni ko`rgach juda ham quvondi va uni o`z uyiga joylashtirdi va: “Men
sening akangman”- dedi. Binyamin xotirjam bo`ldi.
Yusuf
oradan uzoq vaqt o`tganidan so`nggina Binyamin bilan ko`rishdi va ota-onasi, uyi
va yoshlik chog`larini e`sladi.
Yusuf
Binyaminning o`z huzurida qolishini, uni har kuni ko`rish va u bilan
suhbatlashish hamda undan uyi-xonadoni haqida so`rashni hohlar e`di.
Lekin
buning qanday iloji bo`lishi mumkin? Axir Binyamin e`rtaga Kan`onga qaytadi-ku!
Buning
qanday iloji bo`lishi mumkin? Axir akalar Binyaminni qaytarib olib kelish uchun
Allohga ahd berdilar-ku!
Yusuf
Binyaminni sababsiz o`z huzurida olib qolishi mumkinmi?
Axir
odamlar: “Aziz Kan`onlini sababsiz ushlab qoldi”- deb aytmaydilarmi? Axir bu
katta zulm-ku!
Yusuf
aqlli va zukko e`di.
Yusfning
xonasida qimmatbaho idish bor e`di. Yusuf shu idishda ichar e`di.
Yusuf
bu idishni Binyaminning narsalari ichiga qo`yib qo`ydi va jarchi akalarga qarata:
“Sizlar o`g`irlik qildingiz!”- dedi.
Akalar
burilib: “Nimangizni yo`qotdingiz?”- deb so`radilar.
Jarchilar:
“Podshohning idishini. Uni kim topib olib kelsa, unga bir tuyaga yuk
bo`ladigan mukofot bor”- dedilar.
Akalar:
“(Aloh nomiga ond ichib aytamizki, sizlar bizlarning Yer yuzida fasod yoyish
uchun kelmaganimizni va bizlar o`g`ri e`masligimizni yaxshi bilasizlar!)-
dedilar.
Jarchilar:
(“Yolg`on gapirgan bo`lsangiz, o`g`rining jazosi nima bo`ladi?”)- deb
so`radilar.
Akalar:
“Kimning yukidan chiqsa, bu uning jazosidir. Biz zolimlarni shunday jazolaymiz)-
dedilar.
Idish
Binyaminning yuklari ichidan chiqdi. Akalar xijolat bo`ldilar. Keyin e`sa
uyalmay: “Binyamin o`g`irlik qilgan bo`lsa, uning akasi Yusuf ham bundan
avval o`g`irlik qilgan e`di”- dedilar.
Yusuf
bu buhtonni e`shitdi, biroq, sukut saqladi.
Yusuf
bu so`zlarga g`azablanmadi. Chunki u, oliyjanob va halim e`di.
Akalar:
(“E`y, Aziz, uning qari otasi bor. Uning o`rniga bizlardan birimizni oling.
Biz sizni yaxshilik qiladigan odam deb o`ylaymiz”- dedilar).
Yusuf:
[Narsamiz chiqqan kimsadan boshasini olib qolishdan Alloh saqlasin. (Agar
boshqasini olib qolsak) zolimlardan biri bo`lamiz-ku!”- dedi].
Shunday
qilib, Binyamin Yusufning oldida qoldi va ikki aka-uka xursand bo`ldilar.
Yusuf
uzoq zamondan beri yolg`iz va o`z oilasidan hech bir kishini ko`rmagan e`di.
Alloh
ta`olo unga Binyaminni olib keldi. Yusuf Binyaminni har kuni ko`rishi va u bilan
gaplashishi uchun olib qolmasinmi? Ukaning aka oldida qolishi zulmmi? Yo`q!
Yo`q!
21
– Ya`qub tomon
Akalar
otalari huzuriga qanday qaytishlari haqida hayron bo`lib qoldilar.
Akalar
otalariga nima deyishlari haqida o`ylanib qoldilar.
Ular
kecha otalarini Yusufni deb qiynagan e`dilar, bugun Binyaminni deb
qiynasinlarmi?!
Akalarning
kattasi Ya`qubning huzuriga qaytishdan uyaldi va ukalariga:
(“Otangizning
huzuriga qaytinglar va: “Otajon, o`g`lingiz o`g`irlik qildi. Biz bilgan
narsalarimizgagina guvoh bo`ldik. Biz bilmagan narsamizni himoya qila olmas e`dik”-
deb aytinglar”)- dedi.
Ya`qub
bo`lib o`tgan voqealarni tinglagach bu ish Alloh tarafidanligi va U
Ya`qubni sinayotganini bildi va o`yga toldi: “Kecha Yusuf uchun qayg`urgan
e`di. Bugun e`sa Binyamin uhun qayg`urmoqda. Alloh unga ikki musibatni jam
qilmaydi. Alloh uni ikki o`g`li bilan musibatlamaydi.
Demak-ki,
bu ish Alloh tarafidan.
Dmak-ki,
bu ishda Allohning sirli hikmati bor.
Alloh
bandalarini imtihon qilib, keyin quvontirib, ularga ne`matlar ato
e`tadi.
Katta
o`g`il ham Misrda qolibdi va Kan`onga qaytishdan uyalibdi. Nahotki, uchunchi
o`g`ilni ham deb qayg`uraymi. Bundan avval ikki o`g`ilni deb oz qayg`urdimi?!
Bunday
bo`lishi mumkin e`mas”.
Ayni
shu paytda Ya`qub xotirjam bo`ldi va:
(“Shoyad
Alloh barcha o`g`illarimni o`zi olib kelsa. Darhaqiqat, U Bilguvchi, Hakim zotdir”)-
dedi.
22
– Sir fosh bo`ldi
Ya`qub
ham inson e`di. Uning ko`ksida bir parcha tosh e`mas, balki, inson qalbi bor
e`di.
Shuning
uchun ham Yusufni yana bir bor e`slab, g`amlari yangilandi va: (“Oh, e`y,
Yusuf”)- dedi.
O`g`illari
uni koyib: “Siz o`lguningizcha Yusufni e`slayverar e`kansiz-da”- dedilar.
Ya`qub:
(“Men qayg`u alamlarimni Allohga shikoyat qilaman va Allohdan sizlar bilmagan
narsalarni bilaman”)- dedi.
Ya`qub
noumidlik kufr e`kanini bilar va Uning Allohdan katta umidi bor e`di.
Ya`qub
Yusuf va Binyaminni jiddiy qidirishlari uchun o'g'illarini Misrga yubordi va ularni Allohning
rahmatidan noumid bo`lishlaridan qaytardi.
O`g`alar
uchunchi marta Misrga ketdilar.
Ular
Yusufning huzuriga kirib, faqirliklari va musibatlaridan shikoyat qildilar va
buning chorasini istadilar.
Ularning
so`zlarini e`shitar e`kan Yusuf hayajonlandi va o`zini tuta olmadi:
“Otamning
o`g`illari, payg`ambarlar o`g`illari podshohlardan biriga o`z faqirliklaridan
shikoyat qiladilarmi?
Qachongacha
ulardan yashiray? Qachongacha ularni bu holatda ko`ray? Qachongacha otamni ko`ra
olmayman?”.
Yusuf
o`zini tuta olmadi va o`g`alariga dedi:
“Sizlar
bilmay Yusuf va uning ukasiga nima qilganingizni bilasizlarmi?!”
Og`alar
bu sirdan o`zlari va Yusufgina xabardorligini bilar e`dilar. Shuning uchun ham,
oldilaridagi odam Yusuf e`kanini bildilar.
Vo
ajab! Yusuf tirikmi?! U quduqda o`lmadimi?!
Hazinabon
o`sha Yusufmi?!
Bizga
don berishni amr e`tgan Yusufmidi?!
Ular
o`zlari bilan gaplashayotgan odamning Ya`qubning o`g`li Yusuf e`kanida
shubhalari qolmadi!
Ular:
(“Siz Yusufmisiz?!”- dedilar).
Yusuf:
[(Ha,) men Yusufman va bu mening ukam. Alloh bizga lutf qildi. Kim taqvo qilib,
sabr e`tsa, Alloh yaxshilik qilganlarning savobini zoe qilmaydi]”- dedi.
Akalar:
(“Alloh sizni bizdan afzal ko`rdi. Biz xato qiluvchilardan bo'ldik”- dedilar).
Yusuf
ularni qilgan ishlari uchun malomat qilmadi, balki: (“Alloh sizlarni
kechiradi. U rahmlilarning rahmlirog`idir”)- dedi.
23
– Yusuf Ya`qubga e`lchi yubordi
Yusuf
otasini juda ham sog`ingan e`di. Nega sog`inmasin, axir, oradan qancha zamonlar
o`tdi.
E`ndi
qanday sabr qilsin, sir fosh bo`ldi-ku!
Otasi
yemasa, ichmasa, uxlamasa Yusuf qanday yeb, ichsin!
Sir
ochildi va Alloh ta`olo Ya`qubning quvonishini hohladi.
Ko`p
yig`lagani va qayg`urgani uchun Ya`qubning ko`zlari ko`r bo`lgan e`di.
Shuning
uchun ham Yusuf akalariga:
(“Bu
ko`ylagimni olib borib, otamning yuziga tashlanglar. Uning ko'zlari sog'ayadi va huzurimga
xonadoningizdagi barchani olib kelinglar!”)- dedi.
24
– Ya`qub Yusufning huzurida
Akalar
Yusufning ko'ylagiini Kan`onga olib kelar e`kanlar, Ya`qub Yusufning hidini his
e`tdi va: (“Men Yusufning hidini sezmoqdaman”)- dedi.
[(Atrofidagilar):
“Siz hali ham e`ski adashishligingizdasiz!”- dedilar].
Lekin
Ya`qub rost gapirgan e`di. (Xushxabarchi kelib, ko'ylagni Ya`qubning yuziga
tashlagach,
Ya`qubning ko`zlari ochildi va u: “Men sizlarga Allohdan bilmagan
narsalaringizni bilaman”- deb aytmaganmidim- dedi).
O`g`illar:
(Otajon, ginoglarimiz uchun istig`for ayting, biz xato qiluvchilardan bo'ldik”- dedilar).
Ya`qub:
(“Albatta, gunohlaringizni kechirishi uchun robbimdan istigfor so`rayman.
Darhaqiqat, U rahmli kechiruvchi zotdir”- dedi).
Ya`qub
Misrga yetib kelganida Yusuf uning istiqboliga shiqdi. U ikkisining quvonchi
haqida so`ramang!
Bu
kun Misrdagi unutilmas va muborakli kunlardan biri bo`lgan e`di.
Yusuf
ota-onasini taxtga o`tqazdi va hammalari Yusufga sajda qilib yiqildilar.
Yusuf:
(Bu ilgari ko`rgan tushimning ta`biridir. Robbim uni haqiqatga aylantirdi”)-
dedi.
(Men
o`n bir yulduz, Quyosh va Oyning menga sajda qilayotganlarini ko`rdim).
Yusuf
Allohga ko`p go'zal hamdlar aytdi.
Yusuf
bu ne`mat uchun Allohga ko`p shukr qildi.
Ya`qub
va uning oilasi Misrda uzoq zamon qoldilar. Ya`qub va uning xotini Misrda
vafot e`tdilar.
25
– Chiroyli xotima
Ulkan
podshohlik Yusufni Alloh ta`ologa ibodat qilishdan to`sa olmadi.
Yusuf
Alloh ta`oloni ko`p zikr qilar, Unga ibodat qilar va Undan qo`rqar e`di.
Yusuf
Allohning hukmi bilan hukm qilar va Allohning amrlarini ijro e`tar e`di.
Yusuf
podshohlikni ko`p ko`rmas va uni katta narsa deb hisoblamas e`di.
Yusuf
podshohlardek o`lib, qiyomat kunida podshohlar bilan birga to`planishni
yoqtirmas e`di.
Balki,
U qul kabi o`lishni va qiyomat kuni solih bandalar bilan birga to`planishni
yoqtirar e`di.
Yusuf
quyidagicha duo qilar e`di:
(“Robbim,
Sen menga podshohlikni berding va tushlar ta`birini bildirding. (E`y,) Osmonlar
va Yerni yaratgan zot, Sen mening dunyo va oxiratdagi hojamsan, mening jonimni
musulmon holimda ol va solih bandalar qatorida qil!”).
Alloh
ta`olo Yusufni musulmon holida vafot e`ttirdi va otalari Ibrohim, Ishoq va
Ya`qublar qatoriga qo`shdi. Alloh payg`ambarimizga va ularga salavot va
salomlar yo`llasin!
*
* *